Camera

Hindi ako maayos sa mga files ko. Hindi ako kasin-techie ng mga kaibigan ko. Bueno, hindi naman talaga kailangang maging techie-techie para maging masinop sa mga digital files. Kailangan lang talaga ng back-up.

Nawala ang mga digital files ng anak ko nang mag-crash ang desktop ko noong 2007. May mangilan-ngilang natira. Mangilan-ngilan. Iyon lang nasa Friendster at iyong mga tinga-tinga sa Nokia 6630 ko. Ang tanging alaala ng maraming retrato ng anak ko ay iyong nasa tarpaulin noong magdiwang siya ng unang kaarawan na ini-lay-out na parang collage.

May digicam ako noon. Samsung. Nakalimutan ko na kung anong modelo basta 2 megapixel. Ang liit lang kumain ng disk space. Nagretiro noong Enero 2009 ang Samsung ko. Basta na lang hindi gumana. Hindi na ako nagtangkang ipagawa. Kunsabagay, sikwat lang ang Samsung na iyon. Katas ng trabahong munisipyo. Libre sa biniling laminator dati ng opisina namin.

Isang Olympus ang digicam ko ngayon. Poin and shoot dahil hindi naman ako marunong at mahilig magpipihit ng lente. At wala akong pambili ng de-lenteng camera. Medyo excited pa ako ngayon kaya nililinis-linisan, pinupunas-punasan ko pa.

So far ito ang mga paborito kong kuha sa Olympus na ito...



Sa Mustiola's ito. Isang tsipanggang kainan dito sa Lucban.

Heto pa:



Si Divine yan, a.k.a. Bani. Ako ang tatay niya.

Heto pa:



Si Bani at nanay niya.

Heto pa uli ang isa sa paborito ko:



Sa plasa sa Lucban. Play park ng anak ko.

Heto pa uli:



Hindi naman siguro kataka-taka na puro si Bani ang kinukuhanan ng Olympus. Ito ang reason of the camera's existence.

Pero ito so far ang paborito ko talaga kahit medyo paling ang kuha ko:



Pansinin ang background ng larawan ni Bani. Tula ni Rizal para kay "Huling".