Patungong Sitio Salambao
Maaari naman nating talaktakin
Ang makipot na pilapil
Patungo sa kubo
Pero mas gusto nating mamangka
At makipagbuno sa agos.
Natatakot tayo, at iyon ang gusto natin,
Ang kislutin ng alon
Na astang patataubin ang bangka.
Hihiyaw tayo na para bang hiyaw
Ang magsisilbing katig nito para hindi tumaob.
Natutuwa tayong makita
Ang nabibiyak na katawan ng ilog
Habang ang mga talilong at aligasin
Ay hindi magkamayaw sa paglundag
Sa humahaplit na alon.
Sandali lamang ang biyahe patawid
Sa magkaharapang pampang
Na pinaglayo ng ilog,
At sa halip na talaktakin
Ang makipot na pilapil,
Mas gusto nating sumakay
Ng bangkang hiyaw ang katig
Kasabay ng pagbigkis
Sa napunit na biyas ng tubig
Na tinatahi ng monotonong ungol
Ng bangkang de-motor.
Sitio Salambao
Kaibigan,
Kapag sumadsad na ang daong ng bangka
Sa pilapil na bilaran ng gulaman,
Dahan-dahan,
Dahan-dahan mong iangat ang katawan,
Iinat ang nangangalay na kasu-kasuan.
Bawal ang lampa pagpanhik sa pilapil.
Disenyo lamang tulos na gato,
Nanggagayumang gabay
Upang hindi ka matumba, matambog
At bumalik sa sinapupunan ng ilog.
Ngunit hindi,
Hindi dapat tabanan ang tulos,
Wari ito’y tulog na tanod.
Magpasalamat sa mga bangkero.
Huwag alukin ng pera o sigarilyo,
O kahit na ano.
Tatawanan ka lamang nila kapag ganito
At hindi ka na nila muli pang isasakay,
Sino man sa kanila, kahit kailan.
Bago yakapin ang aplaya
Basahin muna ang kuwadrong
Nakasabit sa punong hagdan ng pilapil.
Nakasaad doon ang panalangin
Sa Nuestra Señora de Salambao
Ang pagsalubong, o kahit anong baon,
Lahat ng hanap mo’y naroon –
Sigarilyo, alak, pagkain.
Kadalasan nga’y iyon pang lumilisan
Sa sitio ang may bitbit pauwi
Basta ang mahalaga
Suot mo ang iyong ngiti
At kaibigan, dapat
Bagong hugas ang iyong budhi.
Ang Kapilya ng Sitio
Nasa kabilang pampang ang kapilya.
Hinahati ng ilog ang kaniyang entresuwelo
Mula sa mismong sitio.
At doon, tuwing Sabado ng hapong
Minimisahan ito, nakahilera
Ang mga bangka at kaskong
Sunong ang mga tao.
Kung madaraan kayo roon,
Aakalain ninyong isa lamang itong
Kubong tanuran sa mga ekta-ektaryang palaisdaan.
Matingkad na berde sa umaga,
Malamlam sa dapithapon lalo kung taglugon
Ang mga diyakos at baklad.
Magkagayon man, engkargado itong
Bumabantay sa mga huli ng magdamag,
Hindi napupundihan ng ningas,
Isang punggok na parolang
Giya ng mga papalaot
O yaong mamamalakayang
Namamaybay na sa pagtulog.
Ang andana ng entrada
At kinukulapulan ng lumot.
Halos halikan na ng tubig ang lapag
Lalo’t Agosto, o sa tuwing panay ang ulan.
Bunga nito’y dumudulas ang simbahan,
Pinapayagan na lamang ng mga mamamayan
Dahil, anila, pagkain ng isda ang lumot,
At hindi naman abala sa pagluhod.
Hunyo a-beinte kuwatro ipinagpipista ang kapilya,
Kasabay sa bendisyon ni San Juan Bautista,
At kaalinsabay nito, magbibihis ang buong sitio.
Pipintahan muli ng berde ang buong simbahan,
Kakalembang muli ang kampanang
Isinabit sa tatlong bukawe,
At buong araw na mananalangin ang mga tao
Na nawa’y ipag-adya sila sa mga habagat
At sa mga unos sa hinaharap.
Inuman sa Sitio
Iikot ang tagay
Na parang walang anumang pabigat ang dibdib.
Marahil ay sinaid ng hapo ang lahat,
Sumabit sa mga lambat
O nanabi sa mga katig at timon.
Minsan, may mangilan-ngilang
Usapang mangingibabaw–
Sayad ang pakyaw ng hipon;
Malalim ang subsob ng tatampal;
May nabakanteng pamuwisan;
Matabang ang talaba dahil buong linggong
Naghahamog at umulan,
At iba pa. At ako’y estranghero sa lahat.
Ni hindi ko kayang pandawin ang agipot at baklad.
Malalim ang tubig at mahina ang aking pulmon
Sa pagsisid ng lawayan o nabalinghat na timon.
Ang tangi ko lamang yatang kaya
Sa pagkakataong ito ay makinig sa kanila–
Sa kantiyaw, hinaing, mga panalangin.
Manakanaka lamang ang inumang ito,
Kapag may hipon, o alimasag,
O tatampal na luno
Na puwedeng papakin upang maalis
Ang pait-anghang ng gin.
Mas mabuti kung matataon ang inuman
Kung masigla at nagmamalaki ang buwan,
Kalat ang isda, hindi mabibigkas ng kolman,
O masusuyod ng sudsod.
Matatapos ang inuman
Bago mag-inat ang umaga.
Uuwi sa kani-kanilang bahay
Sakay ng bangka.
Aasam na huwag na muling magtagpo
Mamaya sa panibagong inuman, sa ibang bahay.
Bagkus magkita sa laot kung mahihimbing
O may piring ng ulap ang buwan.
At ipagpasalamat sa patron
Ang mahuhuling kawan-kawan.
