Liham buhat kay Brando Bogart Patalinghug

WARNING: KAILANGAN NG PATNUBAY AT LUBOS NA PAG-UNAWA SA BABASA NG LIHAM SA IBABA

Lavishness kong Achung Borgy,

“Holier than thou” ang jimik ng mga lolo at lola ketch ko sa fublicatien. Banat left and right. Promotion left and right. Blah blah blah. At ano fi? Ni walang pa-excuse sa super over hyper to the max delaysius!!!! Are we getting our kamotes’s worth sa fublicatien na chorva ititch? Fluke, theeeeere goes ur lolah! Chonsider this mga utaw hesfecially two u achung Borgy na may i love: we faid monay—as in hard earned monay ni paflung at mamlung kasesell ng camoteh cues—tapos ni wiz pa-excuse me on the over hyper delayed delayed delayed delayed delayed delayed telecast???? Aba aba aba abakada ina, saan nafunta ang salafi namen? Mag-aalas three o clock na hang Hit bulaga, delayed 2 d maxi fa ren?

At heto fi, bumabanat to the max ang lolo’t lola sa mga guarding guardians instructing instructresses ng flatform, hmmmm. May i ask lang, hindi ba sila ang dapat vantayen?

At ang qualidad ha, as in. Chakading chakadoll. It’s not worth our kamonayanan kakamotehanan. Ang dark the lay-out. Farang sinirokx ng uling. Ang shonget the grafix. Farang foto ng vulag. And for the history majors out there: it’s ur fublicatien, aba’y bakeeeeet—eh history na ang nakasulat eh, huhuhuhuhu. Tekah ngah. Plus the details ha: irreliable (may word bang ganito titah Borgy, achuchu) at well unresearched! Ang lupitaaah!

Yeah right. Estufidyante me. At ur servicios publichos. I was expecting kindahhh, ahmmmm, decent. Pero wiz. Hindi sya txtsulit, smart sulit, globe sulit. Acheche!

Chika pa ng mga lolah kerz: “Walang himala!” Where is the gracious? The nerve ha.

Tekah nga, by the way, highway corrected by: How can this fublicatien bubyuti kung walang praktius and resting on adovo laurels and talisays ang mga lolah nyo sa contest ng trojan wars left and right sa mga island faradises ni achung edward. Hmmmm, kayah fala walang himala.

Sabi nga ng taga-sumwhere out there: “bumatoh ng batoh ang walang churvaness sa fez...”

So why the killing on the student kamoteh bodies, hmmm. Inggiters lang? to the tune of ang fublication nga eh ngayon lang may I afir sa dengdeng ng camp at wiz sa palm of our handz. Tsura lang. Kaya wag mangtsuray at mangchaka. At least the ateh and koyah on the jipni is sumwhaaaat, uhmmmm, visible (ang lakas ng laff ng mga koyah ko!).

Rifit after meeeh, “bumatoh ng batoh ang walang churvaness sa fez...” rifit 10x.

Love lots mwaaah,
Brando Bogart G. Patalinghug


TRANSLATION:

Mahal kong Kuya Borgy,

Turuan mo po akong kumanta at sumayaw. Hindi po ako marunong magsulat.

Nagmamahal,
Brando Bogart G. Patalinghug

Kung Fu

Ito ang ikinakatakot ko: ang masipa ng Kung Fu master. Hindi ko gustong maging kontrabida sa mga lumang pelikula ni Bruce Lee at Jackie Chan. Hindi mo maiiwasan ang masipa ng Kung Fu master. Kaya kahit nagsusulat lang ako paminsan-minsan, nag-iingat na rin ako sa paliliparing tadyak ng Kung Fu master.

Bakit?

Nang magawi ako sa Sage Mountain, inasahan ko na, gaya ng lahat ng Sage Seas and Mountains na mayroong Kung Fu master. Iba-iba nga lang ang tawag sa kanila. Magagaling ang Kung Fu master sa pagkakaalam ko. Masakit manipa. Minsan na rin kasi akong sumailalim sa disiplina ng pagsipa-sipa at pagtadyak-tadyak, noong nasa Sage Training pa lang ako sa Concrete Sage sa tabi nakalambiting riles ng tren. Alam kong sumipa dati. Pero mula nga noong tangayin ako dito sa Sage Mountain, napansin ko ang madalang—halos wala—na pagsipa ng Kung Fu. Kumpleto naman sila sa kamote na bigay ng mga subject cum lesser beings na walang 10 feet by 10 feet ID sa Sage Mountain. Pero wala. Hindi nakikita ang Kung Fu. Hindi maramdaman ang Kung Fu. Iba pala ang Kung Fu sa Sage Mountain. Siguro iniipon ang buong lakas para sa isang malupit—at magastos—na labanan na ang huli kong pagkakaalam ay ginawa sa magandang pahabang Sage Island na pinamumunuan ng isang alias Hagedorn! Awards winner ang mga Kung Fu master nang umuwi matapos ang giyera noong unang kabilugan ng buwan yata yun. Iyon nga lang, hindi na nakita sa napakahabang panahon ang Kung Fu na nagha-hibernate yata kahit kumpleto sa suplay ng pagkain galing sa mga subjects cum lesser beings na walang 10 feet by 10 feet ID sa Sage Mountain.

Paano ka ba naman hindi matatakot? Heto ang tunay na transkrip ng huli silang marinig sa Sage Mountain:

“Yano kau! Pangkontes lang kame! Noong huleng labanan, tone-toneladang medalya ang uwe namen hindi pa ba kau masaya?” paangil na tanong ng Kung Fu master.

“Pero gusto naming masaksihan sa Sage Mountain ang inyong kagalingan!” sagot ng mga makamoteng subjects cum lesser beings na walang 10 feet by 10 feet ID sa Sage Mountain.

“Ganun ba? Hala, dagdagan nenyu ang enyung butaw na kamote!” galit na sinabi ni Kung Fu master.

“Ano what????” gulantang na hiyaw tanong sindak pagkabigla na nabulalas ng mga subjects cum lesser beings na walang 10 feet by 10 feet kamote sa Sage Mountain.

“Sabe namen, siyet kau!”

“Ano what? Wer na u??” nagtataka naghahanap naguguluhang sinabi ng mga subjects cum lesser beings na walang 10 feet by 10 feet ID sa Sage Mountain kamote.

“Dini sa dingding ng Sage Mountain, nakadikit! Ha ha ha ha. Kame ang pinakamagaleng!”

“What the...Uu alam namen na magaleng kau, pero wer na u?” gulong-gulo gulong-gulo gulong-gulo ang mga subjects cum lesser kamote beings na walang 10 feet by 10 feet ID sa Sage Mountain.

“Shatap! U kamote subjects cum lesser beings na walang 10 feet by 10 feet ID sa Sage Mountain! Dagdagan pa ang kamote!”

“Masa-sight na ba namen kau kung magdadagdag kame ng kamote-te-te?” ume-echong itinanong ng kamoteng mga subjects cum lesser beings na walang 10 feet by 10 feet kamote ID sa Sage Mountain.

“Shatap, magagaleng kame.”

“Ano what??? Kamote-te-te-teh?”


At hindi na sila nagkaintindihan, ang mga subjects kamote cum lesser beings na walang 10 feet by 10 feet ID sa Sage Mountain at ang Kung Fu master na imbisibol men.

Kaya nakakatakot ang kanilang iniingat-ingatang... drum roll please... iniingat-ingatang... dudududum... iniingat-ingatang... chichichichiching... imbisibol kick.


Pasasalamat sa mga kinuhanan ko ng larawan sa internet. Hindi ko po pag-aari ang mga larawan.

“Isiroks mo ako”

Mabilis lang. Walang hinga-hinga. Isang bitaw. “Isiroks mo ako.”

Bakit isiroks? Pa’no mo ba binibigkas ang pangalan ng kompanyang nagpalaganap ng pangongopya? Xerox. Parang Coke. Parang Colgate. Parang McDo. Global ang brand. Mas madaling sabihin kesa i-photocopy. At dahil Filipino ang sabjek, seroks o siroks. Paumanhin pero hindi ko pa naitatanong sa isang lehitimong taga-Xerox Company ng bansang Hapon kung paano talaga binibigkas ang ngalan ng kanilang kompanya. Kaya heto na lang muna: siroks. Mas sosyal kesa seroks.

Bakit “Isiroks mo ako”? Bakit naman hindi. Halos lahat ngayon ng gawa sa papel ay ipinapasiroks. Kahit bawal isiroks. Pero itong “Isiroks mo ako”, hindi bawal kaya: “Isiroks mo ako”! Second prize na lang ang nagko-ctrl A + ctrl C + ctrl V + ctrl P. Ibig sabihin copy-paste sabay print. Mahabang pamagat. Pero baka ito ang gawin naming pamagat ng online version ng “Isiroks mo ako.” Pero ibang paksa ito. Darating tayo diyan. Hinay-hinay.

Bakit nga “Isiroks mo ako”?
Para mabilis. Para share-ware. Walang inhibisyon sa copyright ng kung sinong akala mo matalino’t may laman ang utak. Para mabasa nang tuloy-tuloy. Para magkaroon ng readers ang mga writer at nangangarap maging writer.

O sige, para na rin madaling sumikat. Tutal, naghihingalo ang industriya ng libro dahil wala naman talagang mambabasa dahil mahal ang libro (kaya isinisiroks) at talaga namang nakatatamad magbasa, heto ang “Isiroks mo ako.” Sagot, gamot sa mga paos at sa mga gustong bumigkas sa pamamagitan ng pagsulat. Etsetera etsetera.

Bueno, bahagi ng FIL01 ang Pagsulat. Heto na ang praktisan ng mga estudyante. Hindi pa big league pero pwede nang pagtiyagaan. Ingles, Filipino, Kastila, Mandarin, Latin—swak lahat sa “Isiroks mo ako.”

Lalabas ito nang madalas dahil napakadaling kumalat. Dahil nga ipapasiroks lang. Kaunti lang ang laman. Kaunting lay-out, kaunting edit, kaunting print, whola! “Isiroks mo ako”! Kung baga sa tindahan: sari-sari at hindi grocery. Hindi Acer o Sioland, tindahan lang ni Aling Impiang sa kanto ng daang Tayabas at kanto numero tres sa barangay otso. Tingi-tingi lang ang “Isiroks mo ako”!

Sino si Ako sa “Isiroks mo ako”? ‘Yung writer ‘yun. ‘Yung papel ‘yun. ‘Yung laman. ‘Yung nakasulat. Naghihintay ng mambabasang ikaw. Ikaw!


Dahil share-ware ang “Isiroks mo ako,” maaari ninyo itong ipasiroks. Oo, kahit gaano karami, huwag n’yo lang ibenta. Proyekto ito ng BA Comms 1A sa ilalim ng sabjek na FIL01. Hinihikayat na magsumite ng entring isang pahinang tula, kuwento, o lathalain ang lahat ng estudyante ng SLSU. I-email ang inyong disiplinadong artikulo kasama ang inyong pangalan sa isiroks_SLSU@yahoo.com. Tandaan, hindi ilalathala ang gumagamit ng alias o nom de plume o pen name. Ikarangal ninyo ang inyong isusulat. Lumalabas ang isyu isang beses isang linggo. Pero pwede ring mas madalas depende sa dami ng lahok para sa isang partikular na isyu. Abangan ninyo sa inyong suking siroksan sa loob at labas ng iskul natin ang “Isiroks mo ako.” Pansamantalang pinamamatnugutan ang “Isiroks mo ako” ni G. Joselito Delos Reyes, guro sa FIL01. Sa nagnanais maglahok ng plagiarized na artikulo, mahiya naman kayo!